Σάββατο 12 Δεκέμβρη 2009, στις 12 το μεσημέρι στην πλατεία Συντάγματος (Αθήνα) και στις άλλες πολύμορφες συγκεντρώσεις σε όλη την Ελλάδα
- διαβάστε το κάλεσμα
κατεβάστε το φυλλάδιο του ΣΥΡΙΖΑ (pdf) "Τα κέρδη τους απέναντι στις ζωές μας και το κλίμα"
το ιστολόγιο του περιοδικού της Νεολαίας Συνασπισμού / the weblog of the magazine of Neolaia Synaspismou
άρθρο του Αλέξη Τσίπρα
Πριν από έναν χρόνο, στις 6 Δεκεμβρίου του 2008, ο 15χρονος Αλέξης Γρηγορόπουλος δολοφονήθηκε εν ψυχρώ από τις σφαίρες ενός αστυνομικού όπλου. Αυτό που ακολούθησε ήταν πέρα από κάθε πρόβλεψη.
Ένα τεράστιο κύμα διαμαρτυρίας και αγανάκτησης , εκδηλώθηκε αστραπιαία σε ολόκληρη την Ελλάδα σαρώνοντας το γενικό κλίμα παραίτησης και πολιτικής απάθειας μέσα στο οποίο φαινόταν να ζει η ελληνική νεολαία. Και έφερε σε αδιέξοδο το κατεστημένο πολιτικό σύστημα, το οποίο είχε αποφασίσει να υπερασπιστεί μέχρι τέλους την εκδοχή του «μεμονωμένου ατυχούς γεγονότος».
Είναι προφανές ότι αυτή η παράλογη και ωμή δολοφονία, ήταν η σπίθα. Το εύφλεκτο υλικό ήταν τα συσσωρευμένα αδιέξοδα της νέας γενιάς. Αδιέξοδα γνωστά και ομολογημένα. Η τεράστια κρίση του εκπαιδευτικού συστήματος, το αβέβαιο εργασιακό μέλλον, που στερεί από τους νέους ανθρώπους την προοπτική της ανεξαρτησίας και της ατομικής ελευθερίας, η σοβαρή οικονομική κρίση και η εργασιακή και οικονομική επισφάλεια.
Με λίγα λόγια, η βεβαιότητα ότι αυτή η γενιά θα ζήσει τη ζωή της χειρότερα από ότι έζησαν όλες οι προηγούμενες γενιές μέχρι σήμερα.
Αυτά τα προβλήματα, γέμιζαν διαρκώς το ποτήρι, που ξεχείλισε με την δολοφονία του Γρηγορόπουλου. Και έτσι προκλήθηκε αυτό το πρωτοφανές κύμα οργής, που ξέσπασε σε δρόμους, πλατείες και έξω από αστυνομικά τμήματα. Αλλά δεν σταμάτησε εκεί. Την ώρα που οι βασικοί εκφραστές του κυρίαρχου πολιτικού συστήματος και τα μεγάλα ΜΜΕ προσπαθούσαν να παρουσιάσουν αυτό το ξέσπασμα μόνο ως τυφλή βία πάνω σε βιτρίνες εμπορικών καταστημάτων, δεκάδες χιλιάδες νέα παιδιά διαδήλωναν επί μέρες με μαζικό, δυναμικό αλλά ειρηνικό τρόπο. Και σχεδόν ταυτόχρονα, οι εργαζόμενοι κατέβηκαν στους δρόμους των ελληνικών πόλεων, συγκροτώντας τις μαζικότερες οργανωμένες διαδηλώσεις των τελευταίων δεκαετιών.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν η μόνη πολιτική δύναμη που υπερασπίστηκε, χωρίς να λογαριάσει το κόστος, το δίκαιο και τα αίτια αυτής της εξέγερσης. Και το πλήρωσε.
Πολύ γρήγορα η δημόσια συζήτηση σταμάτησε να επικεντρώνει στα εύφλεκτα υλικά και εστιάστηκε στα αποκαΐδια. Και όσοι τολμήσαμε να εστιάσουμε στον ορθό λόγο, μετατραπήκαμε σε ηθικούς αυτουργούς του εμπρησμού.
Δεν μετανιώσαμε και δεν κάναμε πίσω. Υπερασπιστήκαμε από θέση αρχής την εξεγερμένη νέα γενιά από την οργανωμένη συκοφαντία και παραπληροφόρηση. Και επιμόνως φέραμε στο προσκήνιο τα αδιέξοδα που προκαλούν τον θυμό της. Και ταυτόχρονα καταθέσαμε προτάσεις που θα μπορούσαν να δώσουν διέξοδο. Προτάσεις που αφορούσαν τον περιορισμό της καταστολής και της αστυνομικής αυθαιρεσίας, την υπεράσπιση του δημόσιου και κοινωνικού χαρακτήρα της εκπαίδευσης. την εξάλειψη των κοινωνικών ανισοτήτων, την αντιμετώπιση της ανεργίας και της εργασιακής επισφάλειας.
Εξακολουθούμε να μη μετανιώνουμε για το Δεκέμβρη. Για τη σκληρή μάχη αρχών που δώσαμε απέναντι σε ολόκληρο το πολιτικό και μιντιακό κατεστημένο.
Δε μετανιώνουμε, κυρίως, γιατί πιστεύουμε ότι τα αιτήματα αυτά παραμένουν ενεργά στη συνείδηση της κοινωνίας και αναδεικνύονται πιο ζωντανά, πιο ξεκάθαρα και πιο ώριμα στους επόμενους κοινωνικούς αγώνες.
Ένα χρόνο μετά, ξέρουμε περισσότερα. Ξέρουμε ότι η σπίθα της αμφισβήτησης υπάρχει στις καρδιές των νέων ανθρώπων.
Ξέρουμε ότι η κυρίαρχη πολιτική και οικονομική στρατηγική, που για να συσσωρεύσει κέρδη στους λίγους οδηγεί την κοινωνία σε βαθειά κρίση, δεν έχει ούτε την υποστήριξη, ούτε την συναίνεση που θα ήθελε για να προχωρήσει.
Ξέρουμε ότι το να δηλώνεις αριστερά και να μοστράρεις τα σφυροδρέπανα δε σε θέτει κατά ανάγκη απέναντι στο σύστημα εξουσίας.
Το κυριότερο όμως που ξέρουμε, είναι ότι το σύστημα εξουσίας, παρά την φαινομενικά απόλυτη κυριαρχία του, έχει σοβαρές αδυναμίες και φοβάται.
Όχι τα ξεσπάσματα βίας, γιατί αυτά ξέρει ότι μπορεί να τα διαχειριστεί προς όφελός του. Φοβάται όμως τον κόσμο που διεκδικεί τα αυτονόητα, στους δρόμους, τα πανεπιστήμια, τα σχολεία, τους χώρους εργασίας.
Φοβάται τον επόμενο Δεκέμβρη, που θα ξεσπάσει πιο συνειδητά, πιο οργανωμένα, με ξεκάθαρα διατυπωμένα τα πολιτικά και κοινωνικά του αιτήματα: αντίσταση, αλληλεγγύη, αξιοπρέπεια.
Συνέντευξη του Προέδρου της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα στην τηλεόραση του Mega (Δ. Καμπουράκης- Γ.Οικονομέας)
Εμείς οι μεταναστευτικές, αντιρατσιστικές, συνδικαλιστικές, δικαιωματικές και αριστερές οργανώσεις, που εδώ και σχεδόν μια εικοσαετία παλεύουμε ενάντια στο ρατσισμό, λέμε ΟΧΙ σε αυτό το ψευδεπίγραφο Φόρουμ γιατί:
Εμείς οι μεταναστευτικές, αντιρατσιστικές, συνδικαλιστικές, δικαιωματικές και αριστερές οργανώσεις καλούμε σε διεθνή κινητοποίηση ενάντια στο Παγκόσμιο Φόρουμ για τη Μετανάστευση και την Ανάπτυξη. Καλούμε τους συντρόφους και τις συντρόφισσες από όλο τον κόσμο, κάθε μεταναστευτική και αντιρατσιστική οργάνωση, να έρθουν στην Αθήνα από τις 2 έως τις 4 Νοεμβρίου για να διαδηλώσουμε ενάντια στο ρατσισμό και την ξενοφοβία, για να συζητήσουμε τη στρατηγική των αντιστάσεών μας. Να βρεθούμε όλοι-ες μαζί, διατηρώντας βέβαια ο καθένας την ιδιαιτερότητά του, για να διεκδικήσουμε:
Να βρεθούμε στην Αθήνα από τις 2 έως τις 5 Νοέμβρη για να πούμε όχι στη διάσπαση και τον κατακερματισμό των εκμεταλλευόμενων. Όλοι-ες μαζί, «ξένοι» και «ντόπιοι», παλεύουμε για τα δικαιώματά μας. Για την κρίση δεν φταίνε ο μετανάστες, άλλα η νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση και ο καπιταλισμός.
Στις 8.10.2009 στο Τριμελές Πλημμελειοδικείο Ιωαννίνων δικάζεται ο γραμματέας της Νεολαίας Συνασπισμού Δημήτρης Τζανακόπουλος, για συκοφαντική δυσφήμηση δια του Τύπου, κατά συρροή και κατ' εξακολούθηση, σε βάρος του Ανδρέα και Ιωάννη Καμπέρη, που εμπλέκονται στην υπόθεση της παραχώρησης του Ξενία Ιωαννίνων στον όμιλο Μήτση, υπόθεση που ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων στην πόλη των Ιωαννίνων τον Απρίλιο του 2008.
Μαζί του δικάζεται με τις ίδιες κατηγορίες ο Μιχάλης Τόλης, ο οποίος φέρεται να αναγνωρίστηκε ως αφισοκολλητής από τους δυο μηνυτές, ενώ ο ίδιος το αρνείται. Για την υπόθεση του Ξενία έχει ασχοληθεί η στήλη από το 2006 (βλ. λ.χ. «Η φανέλα με το επτά», 3.6.06).
**Πώς όμως εμπλέκεται ο γραμματέας της Νεολαίας ΣΥΝ έχει το ενδιαφέρον.
Οι αφίσες που κυκλοφόρησαν στα Γιάννενα αποκαλύπτοντας το σκάνδαλο, αλλά και τον πρωταγωνιστικό ρόλο των μηνυτών, έφεραν την υπογραφή οργανώσεων νεολαίας, φοιτητικών παρατάξεων και τοπικών κινήσεων. Διατάχθηκε από την Εισαγγελία προανάκριση για να εντοπιστούν οι υπεύθυνοι, πλην όμως κατέληξαν μόνο στη Νεολαία Συνασπισμού. Στην ένορκη εξέτασή του, ο γραμματέας του Νεολαίας του Συνασπισμού κατέθεσε ότι τη σχετική απόφαση για την υπογραφή της αφίσας την έλαβε όλο το Κεντρικό Συμβούλιο της Νεολαίας, γνωστοποιώντας τα ονομάτα των μελών του και ότι στησυνεδρίαση αυτή ήταν παρόντες ο Αλέξης Τσίπρας, ο Αλέκος Αλαβάνος, ο Ανδρέας Καρίτζης και ο Αλέκος Φλαμπουράρης.
**Η Εισαγγελία όμως δεν κάλεσε κανέναν να εξεταστεί ως ύποπτος ή κατηγορούμενος, αλλά επέλεξε να καταστήσει κατηγορούμενο τον Δημήτρη Τζανακόπουλο. Οπως μας είπε η δικηγόρος Τασία Χριστοδουλοπούλου, ο Δημήτρης Τζανακόπουλος κατηγορείται ως αυτουργός της συκοφαντικής δυσφήμησης, αφού στο κλητήριο θέσπισμα αναφέρεται ότι «συνέταξε και τοιχοκόλλησε το σχετικό έντυπο στο Δικαστικό Μέγαρο Ιωαννίνων».
**Προηγήθηκε η κλήση ως υπόπτου ενός μέλους της Νεολαίας που κατοικεί στα Γιάννενα, χωρίς να προκύπτει από πού ένα ευαίσθητο προσωπικό δεδομένο, όπως είναι η κομματική ιδιότητα, δηλ. η συμμετοχή σε ένωση προσώπων, έγινε γνωστό στην Εισαγγελία. Σε κάθε περίπτωση, όπως τόνισε η Τασία Χριστοδουλοπούλου, η κατηγορία είναι νομικά αβάσιμη και η εμπλοκή του Δημήτρη Τζανακόπουλου στην υπόθεση αυτή παίρνει τα χαρακτηριστικά πολιτικής δίωξης.
από τον ΙΟ του Σαββάτου 3/10/2009Η ξεχασμένη κοινωνία έστειλε σήμερα το δικό της μήνυμα, αποδοκίμασε και αμφισβήτησε μια πολιτική που την οδηγεί συστηματικά στο περιθώριο. Η Ν.Δ. υπέστη μια βαριά ήττα εξαιτίας των σοβαρών κοινωνικών αδιεξόδων που προκάλεσε η πολιτική της. Πρόκειται για μια ήττα της δεξιάς πολιτικής, για μια ήττα της πολιτικής που προκάλεσε περισσότερη φτώχεια, μεγαλύτερη ανεργία, μεγαλύτερη εργασιακή ανασφάλεια και διεύρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων.
Όχι μόνο προβλέψαμε αυτή τη βαριά ήττα, αλλά έχουμε και σημαντικό μερίδιο στην πραγματοποίησή της, μέσα από την αποτελεσματική και ισχυρή αντιπολίτευση που ασκήσαμε όλο το προηγούμενο διάστημα.
Σήμερα η κυβέρνηση αλλάζει. Το σημαντικό, όμως, για την κοινωνία δεν είναι το αν αλλάζει η κυβέρνηση. Είναι το αν θα αλλάξει και η πολιτική που μας κυβερνά. Και στην κατεύθυνση αυτή, θα δώσουμε τις επόμενες μάχες στη βουλή, στους κοινωνικούς αγώνες και στο πεδίο των ιδεών
Το εκλογικό αποτέλεσμα του ΣΥΡΙΖΑ είναι για εμάς μια μικρή αλλά, δεδομένων των συνθηκών, σημαντική νίκη. Ξεκινήσαμε αυτή τη μάχη μέσα από μεγάλες δυσκολίες. Καταφέραμε να ξεπεράσουμε σοβαρά προβλήματα. Ζητήσαμε από τους πολίτες το όνειρο εισόδου στη νέα βουλή και τη δική τους ψήφο. Το αποτέλεσμα δείχνει ότι τελικά ήταν πολλοί περισσότεροι από όσους αρχικά είχαμε υπολογίσει όλοι όσοι και όσες μας έδωσαν την επιπλέον δική τους ψήφο, ψήφο συνείδησης, ψήφο εμπιστοσύνης.
Ο ΣΥΡΙΖΑ μπαίνει στη βουλή με ισχυρή κοινοβουλευτική παρουσία. Και αυτό το χρωστάμε αποκλειστικά στον κόσμο της Αριστεράς, σε όλους όσοι μας στήριξαν και μας έδωσαν δύναμη, ακόμα και αν σε προηγούμενες περιόδους τους πληγώναμε με τη συμπεριφορά μας. Η εμπιστοσύνη των αριστερών ανθρώπων μας κάνει πιο δυνατούς. Αλλά και μας δεσμεύει με την ευθύνη να είμαστε πιο ώριμοι και αποτελεσματικοί, σε μια στιγμή που το ζητούμενο είναι η υπεράσπιση της κοινωνίας από τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης.
Ο απλός κόσμος της Αριστεράς δικαιούται από σήμερα να έχει έναν πιο βαρύνοντα ρόλο στις εξελίξεις και στην πορεία μας από αύριο. Ο στόχος μας και στην επόμενη βουλή θα είναι να καταξιωθούμε στη συνείδηση των πολιτών ως δύναμη ισχυρής, αριστερής, προγραμματικής αντιπολίτευσης.
Οι ημέρες που έρχονται δεν θα είναι εύκολες μέρες, θα είναι δύσκολες μέρες. Η δική μας πολιτική στάση θα είναι σταθερή και αταλάντευτη. Η μάχη που έχουμε μπροστά μας είναι μια μάχη ενάντια στη διεύρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων, μια μάχη για την υπεράσπιση των εργασιακών δικαιωμάτων, του δημόσιου πλούτου και του περιβάλλοντος. Είναι μια διαρκής μάχη στο πλευρό της ξεχασμένης κοινωνίας, στο πλευρό των πιο αδύναμων, αλλά και των νέων ανθρώπων, που διεκδικούν το δικαίωμα να ονειρεύονται ένα μέλλον με αξιοπρέπεια.
Θα μας επιτρέψετε μόνο για σήμερα να χαρούμε. Από αύριο αρχίζει για εμάς σκληρή δουλειά για να φανούμε αντάξιοι της εμπιστοσύνης των πολιτών που μας τίμησαν με την ψήφο τους.
Η Νέα Δημοκρατία προαναγγέλλει «πάγωμα» μισθών, ενώ το ΠΑΣΟΚ από την άλλη, εκμεταλλευόμενο τον χαμηλότερο πληθωρισμό της ελληνικής οικονομίας, προαναγγέλλει αυξήσεις στο ύψος του πληθωρισμού.
Προαναγγέλλει επί της ουσίας ένα τριετές πρόγραμμα λιτότητας, τη στιγμή που θεωρεί ως προοδευτική πρόταση την αύξηση του βασικού μισθού ενός αποφοίτου υποχρεωτικής εκπαίδευσης κατά 30 λεπτά την ημέρα.
Θυμίζουμε ότι οι συνδικαλιστικές ηγεσίες της ΓΣΕΕ, δηλαδή η ΠΑΣΚΕ και η ΔΑΚΕ, υπέγραψαν την επαίσχυντη Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας που προβλέπει αυξήσεις 80 λεπτών την ημέρα.
Στην ουσία και οι δύο προτείνουν μια τελείως παράλογη εισοδηματική πολιτική σε περίοδο κρίσης, ακόμα και για «ορθόδοξους» οικονομολόγους.
Ρωτάμε λοιπόν:
Πώς είναι δυνατόν να ξεφύγει η οικονομία από την κρίση αν δεν ενισχυθούν τα πραγματικά εισοδήματα, ώστε να ενισχυθεί η κατανάλωση και με αυτό τον τρόπο να τονωθεί η οικονομική δραστηριότητα;
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει προτείνει νομοθετική ρύθμιση για διορθωτικό ποσό στον κατώτατο μισθό, 200 ευρώ το τρέχον έτος συν 100 ευρώ το επόμενο, ώστε ο κατώτατος μισθός να πλησιάσει τον ευρωπαϊκό μέσο όρο.
Τη στιγμή που η ανεργία καλπάζει, μεσούσης της κρίσης (8,6% τον Ιούνιο), ενώ μαζί με την «κρυφή» ανεργία, οι άνεργοι εκτιμώνται στους 1,1 εκατομμύρια, δεν ακούστηκε κανένας προγραμματισμός από τα δύο κόμματα για το πώς θα αυξηθούν οι θέσεις εργασίας σε περίοδο κρίσης.
Η μόνη αναφορά του Γ. Παπανδρέου σε πολιτική για την μείωση της ανεργίας ήταν η επιδότηση των ασφαλιστικών εισφορών των νέων για μια τετραετία.
Με αυτό το μέτρο, που στην ουσία αποτελεί ένα ακόμη δώρο για την εργοδοσία, δεν καταπολεμάται σε καμία περίπτωση η ανεργία αφού στην ουσία, οι εργοδότες θα προτιμούν νέους εργαζομένους από τους μεγαλύτερος και έτσι απλά θα μετακυλύεται ηλικιακά η ανεργία. Ρωτάμε λοιπόν να μάθουμε:
Με ποιον συγκεκριμένο τρόπο τα δύο μεγάλα κόμματα σκοπεύουν να αντιμετωπίσουν την καλπάζουσα ανεργία;
Ο ΣΥΡΙΖΑ θέτει ξεκάθαρα ως στόχο τη δημιουργία 100.000 θέσεων εργασίας ετησίως για μια πενταετία μέσω κάλυψης των χιλιάδων οργανικών κενών στην εκπαίδευση, στην υγεία στην πρόνοια και μέσω της αύξησης των δημόσιων επενδύσεων.
Ο κ. Παπανδρέου στην ομιλία του στη ΔΕΘ έκανε αναφορά σε «εργασιακό μεσαίωνα» περιγράφοντας τις εργασιακές σχέσεις. Αυτό που ξέχασε βέβαια να αναφέρει είναι ότι αυτός ο εργασιακός μεσαίωνας, που όντως υπάρχει, είναι δημιούργημα μιας σειράς νομοθετημάτων τόσο των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ όσο και της ΝΔ. Ρωτάμε λοιπόν:
Θα καταργήσουν κάποιον από τους νόμους που έχουν καταντήσει την ελληνική αγορά εργασίας την πιο ευέλικτη στην Ευρώπη:
• Το ν. 2639/98 του ΠΑΣΟΚ που επεκτείνει τη μερική απασχόληση στο δημόσιο τομέα;
• Το ν. 2874/2000, επίσης του ΠΑΣΟΚ, που θεσπίζει την αύξηση του ορίου απολύσεων και την περαιτέρω διευθέτηση του χρόνου εργασίας;
• Το ν. 2956/2001 επίσης του ΠΑΣΟΚ που καθιερώνει τη δημιουργία εταιριών που υπενοικιάζουν εργαζόμενους σε άλλες επιχειρήσεις; Να υπενθυμίσουμε σε αυτό το σημείο πως η «υπόθεση Κούνεβα» είναι προϊόν αυτού του νόμου.
• Τους ν. 3385/2005 και 3429/2005 της Νέας Δημοκρατίας που απορρυθμίζουν πλήρως την αγορά εργασίας τόσο στον ιδιωτικό όσο και στο δημόσιο τομέα;
Ο ΣΥΡΙΖΑ προτείνει την κατάργηση των παραπάνω νόμων.
Ούτε ο κ. Καραμανλής ούτε ο κ. Παπανδρέου έκαναν την παραμικρή αναφορά σε μείωση των στρατιωτικών εξοπλισμών. Η Ελλάδα είναι η πρώτη χώρα στην Ευρώπη και 13η στον κόσμο σε στρατιωτικές δαπάνες με 4,1% του ΑΕΠ.
Ενώ είναι πρώτη στην Ευρώπη και 5η στον κόσμο σε στρατιωτικούς εξοπλισμούς για την περίοδο 2004-2008. Και όλα αυτά την στιγμή που υπολείπεται σημαντικά σε δαπάνες για την παιδεία, την υγεία και την προστασία του περιβάλλοντος.
Θέτουμε λοιπόν το ερώτημα τόσο στον κ Καραμανλή όσο και στον κ. Παπανδρέου. Ρωτάμε λοιπόν:
Σκοπεύουν να μειώσουν δραστικά τα εξοπλιστικά προγράμματα ώστε να εξοικονομήσουν πόρους για τις βασικές ανάγκες της οικονομίας και της κοινωνίας; Σκοπεύουν να σηκώσουν κεφάλι στις επιταγές της διεθνούς αμυντικής βιομηχανίας και του ΝΑΤΟ;
Ο ΣΥΡΙΖΑ προτείνει τη άμεση μείωση των εξοπλιστικών δαπανών στο μισό.
Η κυβέρνηση της ΝΔ, εν μέσω κρίσης, κατάφερε να διασφαλίσει 28δις. για τις τράπεζες. Ταυτόχρονα οι τράπεζες απομυζούν το δημόσιο πλούτο, αφού αξιοποιούν ένα ληστρικό μηχανισμό που τους επιτρέπει να δανείζονται με 1% από την ΕΚΤ ( τη στιγμή που το ελληνικό δημόσιο δεν μπορεί απευθείας να δανειστεί από την ΕΚΤ) και στη συνέχεια δανείζουν με 5% το ελληνικό δημόσιο, κερδίζοντας εκατομμύρια.
Η πρακτική αυτή, μεταξύ άλλων, εκτόξευσε τα κέρδη των τραπεζών το πρώτο εξάμηνο το 2009, ενώ καταληστεύει το δημόσιο χρήμα.
Οι προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ όχι μόνο δεν περιόρισαν την αυθαιρεσία των τραπεζών, αλλά φρόντισαν επιμελώς να την θέσουν σε ασυλία.
Ο κ. Παπανδρέου στη ΔΕΘ, παρόλο που στο ρητορικό επίπεδο παρουσιάστηκε λάβρος κατά των τραπεζών( δήλωσε ότι θα «περιορίσει την αυθαιρεσία των τραπεζών») δεν είπε τίποτα συγκεκριμένο.
Ρωτάμε λοιπόν:
• Πώς θα συνεισφέρουν οι τράπεζες με τα υψηλά τους κέρδη στην ανάληψη των βαρών που γεννά η κρίση; Με ποιόν τρόπο θα κλείσει η ληστρική ψαλίδα επιτοκίων χορηγήσεων – καταθέσεων, πώς θα μειωθούν τα μπόνους, πως θα σταματήσει η αυθαιρεσία χωρίς ουσιαστικό ρόλο του δημοσίου;
Ο ΣΥΡΙΖΑ προτείνει ένα δημόσιο πυλώνα στο τραπεζικό σύστημα μέσω της ανάκτησης του ελέγχου της Εθνικής Τράπεζας, του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου και της Αγροτικής. Προτείνει επίσης την ίδρυση τραπεζών ειδικού σκοπού τόσο για τη στέγη όσο και για τις μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις
Την πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ για τις ιδιωτικοποιήσεις την γνωρίζουμε πολύ καλά και ο κ. Καραμανλής στη ΔΕΘ κατέστησε σαφές ότι θα συνεχιστεί η ίδια πολιτική εκποίησης της δημόσιας περιουσίας.
Ο κ. Παπανδρέου στην ομιλία τους στη ΔΕΘ άφησε πολλά ερωτηματικά σε σχέση με τις ιδιωτικοποιήσεις. Συγκεκριμένα:
• Ενώ όταν ψηφιζόταν η παράδοση του ΟΤΕ στην D.T. το ΠΑΣΟΚ δήλωνε ότι θα ακυρώσει τη συμφωνία, σήμερα μιλά απλώς για «επαναδιαπραγμάτευση». Το ίδιο ισχύει και με την ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ, όπου το ΠΑΣΟΚ είχε υποστηρίξει τη συμμετοχή του δημοσίου στο νέο σχήμα, ενώ σήμερα ακόμη και αυτό το αφήνει ανοιχτό. Το ίδιο ισχύει για την συμφωνία του ΟΛΠ με την COSCO (η «ακύρωση» της συμφωνίας έγινε «επαναδιαπραγμάτευση»).
• Για την ανάγκη ανάκτησης του δημόσιου ελέγχου τηςικής ο κ. Παπανδρέου στη ΔΕΘ δήλωσε ασαφώς ότι στο τραπεζικό σύστημα υπάρχει η ανάγκη ενός πυλώνα που το ελληνικό δημόσιο «θα έχει λόγο».
• Για τα ΕΛ.ΠΕ ο κ. Παπανδρέου, παρόλο που ρωτήθηκε στην ΔΕΘ, δεν είπε τι προτίθεται να κάνει. Ένοχη σιωπή. Υπογραμμίζουμε ότι το ερώτημα αυτό το έχουμε θέσει κι εμείς σε σχέση με το μάνατζμεντ των ΕΛΠΕ και έχει ιδιαίτερη σημασία διότι είναι μέσω των ΕΛΠΕ που το ελληνικό δημόσιο συμμετέχει στον αγωγό Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολης.
Οι παλαιότερες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ ιδιωτικοποίησαν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο: τον ΟΤΕ (66%), την Εθνική Τράπεζα, την Εμπορική Τράπεζα, την Γενική Τράπεζα, την ΕΤΒΑ, την Τράπεζα Κρήτης, τη ΔΕΗ (49%), τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, τον ΟΠΑΠ (25,5%), τις ακτές και μαρίνες της Αττικής, την Ολύμπικ Κέτερινγκ, τα ΚΑΕ, τα Ελληνικά Πετρέλαια (64,1%), το Καζίνο της Πάρνηθας, τον ΟΛΠ (25,5%), τον ΟΛΘ (25,7%) την ΕΥΔΑΠ (48,9%). Η τελευταία κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ στον κρατικό προϋπολογισμό του 2004 συμπεριέλαβε ως στόχο την ιδιωτικοποίηση της Νέας ΟΛΥΜΠΙΑΚΗΣ, των Ελληνικών Τουριστικών Ακινήτων, των ΕΛΤΑ και της Εταιρείας Επενδύσεων Ακίνητης Περιουσίας. Ρωτάμε λοιπόν:
Θεωρούν ότι με τις ιδιωτικοποιήσεις ό,τι έγινε, έγινε; Με δεδομένη την κρίση, είναι αυτή η επιλογή μια δικαιωμένη επιλογή;
Ο ΣΥΡΙΖΑ προτείνει την ανάκτηση από το δημόσιο των εταιριών στρατηγικής σημασίας.
Σε σχέση με τη φορολογία γνωρίζουμε ότι η κυβέρνηση της ΝΔ
(α) μείωσε το φορολογικό συντελεστή για τις ΑΕ και ΕΠΕ από το 35% στο 25%
(β) αύξησε τον ΦΠΑ από το 18% στο 19%
(γ) διατήρησε την άδικη για τους πολλούς σχέση μεταξύ των έμμεσων και άμεσων φόρων (60-40)
(δ) σχεδόν εκμηδένισε την φορολογία της περιουσίας και των εισοδημάτων της εκκλησίας
(ε) διατήρησε τον φορολογική ασυλία των εφοπλιστών, ακολουθώντας την πολιτική του ΠΑΣΟΚ.
Σε σχέση με τη φορολογία ο κ. Παπανδρέου στη ΔΕΘ παρόλο που μίλησε για ένα «δίκαιο φορολογικό σύστημα»:
(α) Εξήγγειλε την παραπέρα μείωση του φορολογικού συντελεστή για τα μη διανεμόμενα κέρδη των επιχειρήσεων, υποτίθεται για αναπτυξιακούς λόγους (επενδύσεις – θέσεις εργασίας).
Πέρα από το ότι είναι γνωστό πως τα μη διανεμόμενα κέρδη δεν χρησιμοποιούνται κατ’ ανάγκη για επενδύσεις αλλά μέσω λογιστικών αλχημειών επιστρέφουν στους μεγαλομετόχους των επιχειρήσεων. Ο συντελεστής αυτός είναι ήδη πολύ μικρός, 25%.
Ρωτάμε λοιπόν:
Που θα πάει ο συντελεστής αυτός; στο 10% στο 5% στο 0% δηλ κέρδη χωρίς κανέναν απολύτως φόρο;
(β) Μίλησε για ενιαία φορολογική κλίμακα στην οποία θα μπαίνουν όλα τα εισοδήματα αλλά άφησε ασαφές το ποια θα είναι αυτή η ενιαία κλίματα, ποιο το αφορολόγητο όριο.
Μόνο με λεπτομερή στοιχεία, που το ΠΑΣΟΚ, όμως, επιμελώς αποκρύπτει, μπορεί κανείς να κρίνει αν προτείνει ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα.
Ρωτάμε λοιπόν:
Πόσα κλιμάκια θα έχει και τι συντελεστές σε κάθε κλιμάκιο;
(γ) Δεν έκανε καμία αναφορά στο δίκαιο και αναγκαίο μέτρο της τιμαριθμοποίησης της φορολογικής κλίμακας, παρόλο που υποτίθεται ότι αυτό είναι στοιχείο του προγράμματός του όπως αυτό αναγράφεται στην ιστοσελίδα του. Ρωτάμε λοιπόν:
Ποια είναι η θέση τους για την τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας;
(δ) Δεν έκανε καμία αναφορά στην άδικη σχέση των έμμεσων – άμεσων φόρων παρόλο που και αυτό υποτίθεται ότι είναι στοιχείο του προγράμματός του και μάλιστα «άμεσης προτεραιότητας». Ρωτάμε λοιπόν:
Θεωρούν ότι η αναλογία άμεσων –έμμεσων φόρων είναι δίκαιη;
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ήδη προτείνει με λεπτομέρεια ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα
Για τη ΝΔ γνωρίζουμε ότι, παρά τις περί του αντιθέτου δεσμεύσεις της στις εκλογές του 2000, με την αντιασφαλιστική μεταρρύθμισή (ν. Πετραλιά) και τη ρύθμιση για ΒΑΕ που «πέρασε» το φωτεινό καλοκαίρι περιέκοψε ασφαλιστικά δικαιώματα και επιδείνωσε την ήδη δυσμενή κατάσταση των ασφαλιστικών ταμείων.
Ιδιαίτερη ανησυχία όμως προκαλούν και όσα είπε ο κ. Παπανδρέου στη ΔΕΘ όπου δήλωσε ότι προτίθεται να «ανοίξει το ασφαλιστικό».
Ο κ. Παπανδρέου ούτε λίγο ούτε πολύ επανέφερε τη βασική φιλοσοφία των προτάσεων Γιαννίτση, όπου ανατρέπεται ο δημόσιος και αναδιανεμητικός χαρακτήρας του ασφαλιστικού συστήματος.
Προωθείται το σύστημα των τριών πυλώνων όπου περιλαμβάνει (α) μία εθνική σύνταξη για όλους η οποία είναι τόσο χαμηλή που καταντάει προνοιακό επίδομα (500 ευρώ το άτομο και 950 το ζευγάρι είπε ο κ. Παπανδρέου), (β) ένα μέρος ανταποδοτικών των εισφορών που έχει καταβάλει ο εργαζόμενος και (γ) αμιγώς ιδιωτική ασφάλιση.
Επίσης ο κ. Παπανδρέου στην ομιλία του στη ΔΕΘ διακήρυξε τη διάσπαση του κλάδου υγείας – πρόνοιας όχι μόνο για το ΙΚΑ αλλά και για τα 4 μεγάλα ταμεία αφού δήλωσε ότι η κυβέρνησή του θα προχωρήσει στην «κοινοπραξία των τεσσάρων μεγάλων ασφαλιστικών φορέων (ΙΚΑ, ΟΓΑ, ΟΑΕΕ, ΟΠΑΔ) με στόχο τον από κοινού έλεγχο των δαπανών υγείας.»
Ρωτάμε λοιπόν:
Είναι στις προθέσεις τους να προωθήσουν ένα ασφαλιστικό σύστημα τριών πυλώνων; Θα πληρώσει ποτέ το δημόσιο τα χρέη του προς τα ασφαλιστικά ταμεία;
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει εδώ και χρόνια προτείνει την ουσιαστική στήριξη του ασφαλιστικού συστήματος.
Ενώ τα δύο κόμματα μιλούν για ενίσχυση της δημόσιας, δωρεάν παιδείας έχουν στόχο την παραπέρα εμπορευματοποίηση της παιδεία με την ιδιωτικοποίηση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Αυτό είναι διακηρυγμένος στόχος της ΝΔ, ενώ ο κ. Παπανδρέου - παρόλο που πρόκειται για θέμα που δίχασε το ίδιο το ΠΑΣΟΚ κατά την αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος - επανέλαβε στη ΔΕΘ τη θέση του ότι ο ίδιος δεν διαφωνεί με τα «μη-κρατικά ιδρύματα» στην εκπαίδευση. Ρωτάμε λοιπόν:
Με ποιόν ακριβώς τρόπο τα ιδιωτικά πανεπιστήμια και κολέγια θα ενισχύσουν την δημόσια, δωρεάν παιδεία (δεδομένης μάλιστα της πολύ κακής αντίστοιχης εμπειρίας από τον χώρο της υγείας).
Ο ΣΥΡΙΖΑ όπως είναι γνωστό σε όλους είναι υπέρ του δημόσιου χαρακτήρα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και έχει κάνει αγώνες για αυτό.
Ιδιαίτερη ανησυχία προκαλεί το γεγονός ότι ο κ. Παπανδρέου στη ΔΕΘ όταν μίλαγε για σπατάλη έδινε για παράδειγμα τα Νοσοκομεία. Παρόλο που τα χρέη τους είναι πράγματι πρόβλημα που πρέπει να αντιμετωπιστεί, η αναφορά του κ. Παπανδρέου στον χαρακτηρισμό των ελληνικών νοσοκομείων από τον ΟΟΣΑ ως «άντρο διαφθοράς» και στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η οποία λέει ότι αυτά «λειτουργούν με 30% άνω του κόστους» απ’ ότι θα χρειαζόταν. Ρωτάμε λοιπόν:
Είναι αρκετά τα λεφτά που δίνονται για την υγεία, ή μήπως προοιωνίζεται παραπέρα μείωση των δαπανών για τη δημόσια υγεία;
Ο ΣΥΡΙΖΑ προτείνει τη γενναία αύξηση των δαπανών για την υγεία και κυρίως την άμεση κάλυψη των αναγκών σε προσωπικό. Ούτε μια κενή οργανική θέση.
Για άλλη μια φορά, το ΠΑΣΟΚ εξαγγέλλει την "πράσινη ανάπτυξη" χωρίς να μπαίνει σε λεπτομέρειες για τις λεπτομέρειες των πολιτικών και μέτρων που θα λάβει, χωρίς να περιγράφει συγκεκριμένους όρους εφαρμογής των σχεδιασμών. Η "πράσινη ανάπτυξη" του ΠΑΣΟΚ τείνει να αποτελέσει έναν όρο-λάστιχο, που μέσα χωρούν τα πάντα - αρκεί να (λένε ότι) έχουν μια δόση περιβαλλοντικής ευαισθησίας. Ρωτάμε λοιπόν:
Θα καταργηθεί ο "δασοκτόνος" νόμος Δρυ; Θα κυρωθούν άμεσα οι δασικοί χάρτες; Θα καταργηθεί η "εκτός σχεδίου" δόμηση; Θα αποτραπούν τα σχέδια γιγαντιαίων τουριστικών μονάδων με γήπεδα γκολφ, σε εκτάσεις που το ιδιοκτησιακό τους καθεστώς ορίζεται από τα χρυσόβουλα των σουλτάνων.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει προτείνει μια σειρά μέτρων τόσο για την προστασία του περιβάλλοντος αλλά και μια στρατηγική για τον συνολικό οικολογικό μετασχηματισμό της ελληνικής κοινωνίας
διαβάστε ακόμη: ανακοίνωση του τμήματος δικαιωμάτων του Συνασπισμού | |