Η μεγάλη πυρκαγιά που εκδηλώθηκε στην Αττική τις τελευταίες μέρες και έκαψε δασική και έκταση και κατοικημένη περιοχή δείχνει με τον πιο ρητό και κατηγορηματικό τρόπο ότι όχι μόνο η κυβέρνηση είναι ανίκανη να αντιμετωπίσει τα φαινόμενα τα οποία από χρόνια είναι γνωστά ότι συμβαίνουν στον ελλαδικό χώρο αλλά και ότι η πολιτική της στο επίπεδο των νομοθετημάτων και των εξαγγελιών είναι μια καθαρά εμπρηστική πολιτική.
Η κυβέρνηση όχι μόνο δεν θωράκισε, όπως όφειλε, τη χώρα αλλά προχώρησε σε αλλεπάλληλες ενέργειες που είτε έμμεσα είτε απευθείας αποδυνάμωσαν το σύστημα προστασίας των δασών. Η πολιτεία ελέγχεται και για ανάλογες ενέργειες που εμμέσως ή απευθείας αφήνονται τα δάση βορά στις ορέξεις κάθε επίδοξου καταπατητή.
Δεν μπορούμε πλέον να έχουμε καμία αυταπάτη... Μετά απ αυτή τη φωτιά...
· Κρίθηκε μια καταστροφική δασική πολιτική, που έβλεπε τα δάση ως οικόπεδα και όχι ως μια φυσική κληρονομιά, που χρήζει προστασίας.
· Κρίθηκε και απέτυχε ένα προβληματικό μοντέλο δασοπυρόσβεσης που στηρίζεται μόνο σε εναέρια μέσα, δεν έχει επιστημονική βάση, δεν έχει σχέδια αντιμετώπισης των κινδύνων, δεν αξιοποιεί τη Δασική υπηρεσία, δεν χρησιμοποιεί χάρτες.
· Κρίθηκε και απέτυχε παταγωδώς, ένας μηχανισμός αντιμετώπισης έκτακτων αναγκών. Ο πολίτης δεν μπορεί να περιμένει τίποτε από τον κρατικό μηχανισμό σε παρόμοιες περιπτώσεις.
· Κρίθηκε το ζήτημα των προτεραιοτήτων. Η κυβέρνηση είχε προτεραιότητα να δώσει τα 28 δις ευρώ στις τράπεζες, να δίνει υπέρογκα ποσά για εξοπλιστικά προγράμματα να διατηρεί στρατό σε κάθε βουνοκορφή της χώρας αλλά τα δάση τα σκέπτεται πάντα λίγες ώρες αφού έχει αρχίσει η φωτιά.
Υπάρχουν δύο δεδομένα στο δασικό οικοσύστημα στο δασικό οικοσύστημα της χώρα μας, που όντως συνυφασμένα με το μεσογειακό κλίμα, ευνοούν την εμφάνιση των δασικών πυρκαγιών. Είναι η πυρόφιλη βλάστηση με κυρίαρχο είδος τη χαλέπιο πεύκη και οι καιρικές συνθήκες, δηλαδή οι άνεμοι και οι υψηλές θερμοκρασίες.
Όμως το μέγεθος των καταστροφών εξαρτάται από τις εφαρμοζόμενες πολιτικές στη δασοπροστασία, όπου η πρόληψη πρέπει να έχει κυρίαρχη θέση και βέβαια πρόληψη δεν είναι μόνο τα διαχειριστικού χαρακτήρα μέτρα, αλλά κυρίως τα νομικού που αποκτούν ξεκάθαρο νομοθετικό πλαίσιο προστασίας των δασικού χαρακτήρα εδαφών και εφαρμογή του χωρίς παρερμηνείες και προσδοκίες από τους καταπατητές.
Μια πολιτική για τα δάση και τους ανθρώπους
Α) Ο Ενιαίος Φορέας Δασοπροστασίας
Πρέπει να αποσυρθεί ο Ν.2612/98 που κατά αντιεπιστημονικό τρόπο διαχώρισε την πρόληψη από την καταστολή και η εφαρμογή του προξένησε τεράστιες καταστροφές.
Το ομόφωνο πόρισμα της Βουλής του 1993 για τη δημιουργία Ενιαίου Φορέα Δασοπροστασίας μπορεί να αποτελέσει τη βάση για μια αποτελεσματικότερη προσέγγιση στην οργάνωση της δασοπροστασίας.
Β) Θεσμοθέτηση συγκεκριμένων ρυθμίσεων για τις καμένες περιοχές
Πρέπει όχι μόνο άμεσα να ανακηρύσσονται όλες οι καμένες εκτάσεις αναδασωτέες αλλά και να προστατεύονται αυστηρά για να καταστεί εφικτή η αναγέννηση τους.
Γ) Ενίσχυση και προώθηση του εθελοντισμού
Η εθελοντική δασοπροστασία έχει πολλά να προσφέρει αρκεί να λειτουργεί οργανωμένα και κυρίως με γνώσεις του κινδύνου της καταστολής των πυρκαγιών. Ταυτόχρονη περιβαλλοντική στροφή του εκπαιδευτικού συστήματος στην Ελλάδα από την προσχολική ηλικία μέχρι και την τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Δ) Κατάργηση και απόσυρση των δασοκτόνων νόμων και προτάσεων.
Από το σύνταγμα του 1975 που με τα άρθρα 24 και 117 έβαλε τα θεμέλια μιας σωστής προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος και από τον αντίστοιχο νόμο 998/79, έχουν γίνει περισσότερες από 40 νομοθετικές απόπειρες που όλες είχαν ένα στόχο και αποτέλεσμα: Τη μείωση των εδαφών δασικού χαρακτήρα.
Ειδικότερα όμως πρέπει να αποσυρθεί η εμπρηστική αναθεώρηση των άρθρων 24, 117 του συντάγματος και να καταργηθεί ο δασοκτόνος ν. 3208/03, που όταν ψηφιζόταν από το ΠΑΣΟΚ η ΝΔ τον κατήγγειλε ως αντισυνταγματικό, αλλά σήμερα τον εφαρμόζει.
Ε) Σαφής οριοθέτηση και απόλυτη προστασία του δασικού χαρακτήρα εδαφών.
Να συνταχθούν οι δασικοί χάρτες με βάση τις συνταγματικές επιταγές και το ν. 998/79, που για να χαρακτηριστεί μια έκταση ως δάσος απαιτεί ποσοστό δασοκάλυψης 10% κι όχι με το άρθρο 1 του νόμου 3208/03 που απαιτεί 25%. Η επιχειρούμενη από την Κτηματολόγιο ΑΕ οριοθέτηση πρέπει να σταματήσει αφού ενδέχεται με τον τρόπο που σχεδιάζεται να προκαλέσει τον αποχαρακτηρισμό μεγάλου μέρους των δασικού χαρακτήρα εδαφών.
ΣΤ) Κατάργηση των οικοδομικών συνεταιρισμών και της εκτός σχεδίου δόμησης.
Έτσι ίσως ανακοπεί η επιθετικότητα απέναντι στα δάση.»
Σημείωση: Για την συγγραφή του κειμένου χρησιμοποιήθηκαν παλαιότερες ανακοινώσεις του Τμήματος οικολογίας του ΣΥΝ και της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ .
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου