Στο ανθρωπογενές περιβάλλον, τα σκουπίδια αποτελούν ένδειξη πλούτου, η ορθολογική διαχείρισή τους όμως αποτελεί απόδειξη πολιτισμού. Στη φύση δεν υπάρχουν σκουπίδια, κι αυτό γιατί ό,τι δεν χρειάζεται ένας οργανισμός, το χρειάζεται άλλος. Γι αυτό όσο επιμένουμε στη λύση της διάθεσης των σκουπιδιών σε χωματερές ή ΧΥΤΑ δε λύνουμε το πρόβλημα, απλώς το μεταθέτουμε για να το αντιμετωπίσουν επόμενες κυβερνήσεις και γενιές. Όταν θεωρούμε ένα μεγάλο αριθμό υλικών ως σκουπίδια, είναι φυσικό να θέλουμε να απαλλαγούμε από αυτά μεταφέροντάς τα σε οποιοδήποτε χώρο μακριά από εμάς. Έντονο χαρακτήρα αυτής της αντίληψης έχουμε κατά τη διάρκεια των διακοπών μας στα ελληνικά νησιά, όπου ένας μεγάλος όγκος ανακυκλώσιμων υλικών δε συλλέγεται, καθώς δεν υπάρχουν συστήματα διαχείρισης απορριμμάτων. Έτσι τα νησιά δέχονται ένα τεράστιο φορτίο σε μικρό χρονικό διάστημα, κυρίως από πλαστικά συσκευασίας. Αυτά διασπώμενα σε μικροσκοπικές ίνες αποτελούν μια αυξανόμενη απειλή για τα οικοσυστήματα αλλά και για τον άνθρωπο, καθώς καταλήγουν στο σωματικό ιστό μέσω της τροφικής αλυσίδας.
Η αποκομιδή και η διαχείριση των αποβλήτων αποτελεί βασική αρμοδιότητα και ευθύνη της τοπικής αυτοδιοίκησης Α΄ βαθμού, όπως προβλέπεται από τον Ν. 3463/06, η δε ανάκτηση, επαναχρησιμοποίηση και ανακύκλωση των στερεών αποβλήτων (συμπεριλαμβανομένων και των οργανικών αποβλήτων, αποφάγια, κλαδέματα κ.α) είναι πλέον υποχρεωτική από την ΕΕ και μόνο τα υπολείμματα επιτρέπεται να καταλήγουν στους χώρους ταφής. Στο έργο της αποκομιδής και διαχείρισης των αποβλήτων, οι Δήμοι πρέπει να έχουν την αρωγή της Ελληνικής Εταιρείας Αξιοποίησης Ανακύκλωσης (ΕΕΑΑ), η οποία είναι υποχρεωμένη να διαθέτει στους Δήμους τον απαιτούμενο εξοπλισμό και να συνεργάζεται μαζί τους, για τη συλλογή και ανακύκλωση των υλικών συσκευασίας.
Μέχρι πριν λίγους μήνες η ΕΕΑΑ δε δεχόταν να επιβαρύνεται με το κόστος μεταφοράς των προς ανακύκλωση υλικών, από τα νησιά στην ηπειρωτική Ελλάδα για επεξεργασία και ανάκτηση. Αυτό έπαψε να ισχύει ύστερα από την μακροχρόνια διεκδίκηση της Ικαρίας η οποία, είναι η πρώτη που πέτυχε την επιδότηση της μεταφοράς των ανακυκλώσιμων απορριμμάτων της, από το νησί στο κέντρο.
Εντούτοις μέχρι σήμερα, τα νησιά των Κυκλάδων και της Δωδεκανήσου δε διαθέτουν ολοκληρωμένα συστήματα διαχείρισης απορριμμάτων. Μόνο σε κάποια νησιά, όπως η Σύρος, η Πάρος και η Αμοργός το τελευταίο διάστημα λειτουργούν «πιλοτικά» κάποια συστήματα. Με λίγα λόγια υπάρχει ολιγωρία των ΟΤΑ που έχουν επιδείξει μεγάλη καθυστέρηση στην ανάληψη πρωτοβουλιών για την ολοκληρωμένη διαχείριση των αποβλήτων, πιέζοντας την Πολιτεία να χρηματοδοτήσει την υλοποίηση του περιφερειακού σχεδιασμού, στο σύνολό του.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου