«Περιβαλλοντική υποβάθμιση σε Σπερχειό και Μαλιακό»

Η αυξανόμενη ρύπανση των νερών του Σπερχειού από χημικά βιομηχανικά απόβλητα, αστικά λύματα, φυτοφάρμακα και λιπάσματα οδήγησε στην καταδίκη της Ελλάδας στις 31 Ιανουαρίου του 2008, από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, για μη συμμόρφωση με τις απαιτήσεις της οδηγίας πλαίσιο 2000/60/ΕΚ για τα ύδατα (ΟΠΥ), σύμφωνα με την οποία, τα κράτη μέλη οφείλουν να διενεργήσουν περιβαλλοντική και οικονομική αξιολόγηση των λεκανών απορροής ποταμών, ώστε να επιτευχθεί η καλή κατάστασή τους μέχρι το 2015.


Ωστόσο ένα χρόνο μετά, και δεδομένου ότι η κοιλάδα του Σπερχειού ποταμού εντάσσεται στο δίκτυο NATURA 2000 (GR2440002), ως προστατευόμενη περιοχή, η εικόνα της ευρύτερης περιοχής του ποταμού εξακολουθεί να είναι τραγική με λόφους σκουπιδιών, υπολείμματα σφαγείων και υγρά απόβλητα βιοτεχνιών των δήμων, που μολύνουν τα νερά του ποταμού με τα οποία αρδεύονται οι ορυζώνες της Ανθήλης, βάζοντας σε κίνδυνο την υγεία των καλλιεργητών και των καταναλωτών.


Η ρύπανση μεταφέρεται στις εκβολές του ποταμού και στον τελικό αποδέκτη του τον Μαλιακό Κόλπο, με αποτέλεσμα τη θλιβερή εικόνα εκατοντάδων ψαριών που κείτονται νεκρά σε θάλασσα και σε ακτές.


Παρόλο που το πρόβλημα είναι γνωστό στους αρμόδιους φορείς δεν υπάρχει ουσιαστική αντιμετώπιση. Οι παράνομες χωματερές των Δήμων Σπερχειάδας και Μακρακώμης, που βρίσκονται στην κοίτη και τις όχθες του, δεν έχουν αποκατασταθεί –παρόλο που η προθεσμία αποκατάστασης όλων των χωματερών της χώρας από την Ε.Ε., έχει ήδη λήξει από 1.1.2009- ενώ ο κοινός βιολογικός καθαρισμός των δυο δήμων δεν λειτουργεί λόγω της έλλειψης δικτύου αποχέτευσης. Ταυτόχρονα η εταιρεία Macolive, που δραστηριοποιείται στην περιοχή, εξακολουθεί να είναι μια από τις μεγαλύτερες πηγές ρύπανσης καθώς «ο κατσίγαρος», το υπόλειμμα της ελαιουργίας, καταλήγει στο Μαλιακό Κόλπο. Ο κατσίγαρος, περιέχει υψηλές συγκεντρώσεις φαινολικών ενώσεων, οι οποίες προκαλούν προβλήματα σε ζώντες οργανισμούς και καταστρέφουν το οικοσύστημα του. Επιπλέον, οι ποσότητες θρεπτικών ανόργανων στοιχείων, που μεταφέρονται στη θάλασσα, έχουν ως αποτέλεσμα τον ευτροφισμό των θαλάσσιων φυτών, καθώς μειώνουν το οξυγόνο από τους λοιπούς οργανισμούς του συστήματος.