Ένα από τα σημαντικότερα και αρχαιότερα δρυοδάση της Ευρώπης βρίσκεται στην Ικαρία. Το δρυόδασος του Ράντη, με κυρίαρχο προστατευόμενο είδος την Αριά ( Quercus ilex), έχει βελανιδιές που ξεπερνούν τα 500 χρόνια ζωής καθώς και νεκρά δέντρα πολύ γηραιότερα.
Η μοναδική βοτανική, οικολογική, αισθητική και ιστορική του αξία δεν προστατεύεται από καμία ενέργεια της πολιτείας .
Είναι γνωστό πλέον πως η μελέτη ζωντανών και νεκρών δέντρων μπορεί να δώσει στοιχεία για κλιματικές αλλαγές και φυσικές καταστροφές που υπέστη η περιοχή, ακόμα και για ανθρωπογενείς επεμβάσεις σε πολύ μεγάλο βάθος χρόνου. Παρ' όλα αυτά το δάσος του Ράντη δεν διέπεται από κανένα καθεστώς προστασίας, ούτε υπόκειται σε διαχειριστικά μέτρα.
Το Ινστιτούτου Θαλάσσιας και Περιβαλλοντικής Έρευνας «Αρχιπέλαγος» έχει εκπονήσει αφιλοκερδώς μελέτη με συγκεκριμένες προτάσεις για τη διαχείριση και προστασία του δάσους του Ράντη και παρά το γεγονός ότι η μελέτη υιοθετήθηκε από τη Διεύθυνση Δασών Σάμου και προωθήθηκε στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει τίποτα.
Η «τύχη» της «φιλοξενίας» στον Ελλαδικό χώρο ενός τόσο σπάνιου δείγματος ώριμου δάσους αείφυλλων πλατύφυλλων αφήνει τους πάντες αδιάφορους .
Τα τελευταία χρόνια το δάσος παραμένει έρμαιο στην υποβάθμιση από οργανισμούς – ζιζάνια έτσι αντιμετωπίζει σήμερα τη μεγαλύτερη απειλή των τελευταίων πέντε αιώνων με τα μεγάλα ηλικιακά δέντρα να αργοπεθαίνουν, ενώ δεν υπάρχει διαδοχή από νεαρότερα, λόγω των φυτοπαθολογικών οργανισμών, παράλληλα αντιμετωπίζει προβλήματα ξύλευσης αλλά και μερικής ανεξέλεγκτης βόσκησης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου