Βίλα Ζωγράφου: H νύχτα της πέμπτης ήταν δικιά μας...

Έχοντας κάνει μια αρκετά καλή προετοιμασία, 1000 και παραπάνω ξεκινώντας από τη συμβολή Παπαγου και Ούλοφ Πάλμε διαδήλωσαν για το άνοιγμα της βίλας και αιφνιδιάζοντας την αστυνομική δύναμη, έσπασαν την νότια είσοδο του κτήματος και έκαναν το χώρο για μια ακόμα φορά δικό τους

Η ατμόσφαιρα ήταν ενθουσιώδης με πλήθος κόσμου να διαδηλώνει στους δρόμους του ζωγράφου, απαιτώντας το κτήμα της βίλας να γίνει κτήμα του λαού. Και παρά τους δισταγμούς κάποιων, η πορεία δεν έμεινε έξω από το κτήμα αλλά ανοίγοντας τη νότια πύλη, πέρασε εντός του κτήματος και πραγματοποίησε το αυτοσχέδιο γλέντι με μουσική και κεράσματα( ...ένα μπράβο στα παιδιά που οργάνωσαν άψογα τα ηχητικά και τα φαγητα, περνώντας ανάμεσα από τους μπάτσους για να φέρουν μέσα στο κτήμα)

Και αφού ο κόσμος είχε για τα καλά καταλάβει το κτήμα εμφανίστηκε μια διμοιρία ματ η οποία μπήκε μέσα έφτασε στο κτίριο της βίλας και με άγριες διαθέσεις, επιχείρησε να απωθήσει τον κόσμο με πολλές γκλοπιές και ξύλο. Τα αντανακλαστικά ήταν άμεσα, δημιουργήθηκαν αλυσίδες από κόσμο όλων των ηλικιών οι οποίες και θαρραλέα απώθησαν τα ματ, δείχνοντας ποιος είναι το αφεντικό της ισττορίας. Ταυτόχρονα άλλοι σύντροφοι κρατούσαν την κάτω δυτική πύλη (η οποία και διανοίχθηκε, αφού είχαμε περάσει μέσα) απ΄πο την οποία επιχείρησε να περάσει μια διμοιρία από στρουμφάκια.

Η εκδήλωση περιφρουρήθηκε αποτελεσματικά, τα ματ υποχώρησαν και ζέψανε τις ασπίδες και τα κράνη στη νότια πύλη και ο κόσμος έμεινε για ώρες να απολαμβάνει το οξυγόνο και τον ελεύθερο ουρανό. Ήταν εκπληκτικό ότι συναντηθήκαμε με παλιούς συμμαθητές, δασκάλους, γειτονόπουλα, με τους οποίους είχαμε χρόνια να ανταμώσουμε.

Ο αγώνας της επιτροπής έχει νομιμοποιηθεί πλήρως στα μάτια του ζωγραφιώτικου κόσμου.

Κατα το σούρουπο με πρωτοβουλία κάποιων συντρόφων αποφασίστηκε να φέρουμε εις πέρας τις αποφάσεις της συνέλευσης κατοίκων. Με σχετικές συνεννοήσεις οργανώθηκε η συντεταγμένη έξοδος από το κτήμα και παράλληλα μια ομάδα έκοβε την μεγάλη γκαραζόπορτα της κεντρικής κάτω πύλης. Ήταν απίστευτο το συναίσθημα του κόσμου που φώναζε επαναληπτικά και ασταμάτητα συνθήματα ώστε να καλύπτεται ο θόρυβος από τον τροχό, μπροστά σε μια ομάδα μπάτσων που στεκόταν αμήχανα απέναντί μας.Η πόρτα άρχισε να ξηλώνεται καθώς και μεταλλικά παραπετάσματα εκατέρωθεν αυτής. Η πόρτα ( 5x10μ) περιήλθε στα χέρια της πορείας η οποία και σαν λάφυρο ανα χείρας μεταφέρθηκε μέχρι την πλατεία γαρδένια όπου και αφέθηκε καταγής.

Η αλληλεγγύη συντρόφων από γειτονικές περιοχές ήταν υπέροχη και πολύ προωθητική για την επίτευξη του στόχου μας.Παιδια να στε καλά που σταθήκατε δίπλα μας.

Το εμπορικό κέντρο δεν πρόκειται να ορθοποδήσει...Και η βίλα θα μείνει ανοικτή για όλους.....θα μαστε εκεί, κάθε μέρα, κάθε ώρα