Τσίπρας καλεί Γιώργο «να μετακινηθεί» από τις «ίδιες συνταγές»

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ΣΥΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΕΤΑΙ ΤΗ ΝΕΑ ΓΕΝΙΑ ΠΟΥ «ΚΟΥΒΑΛΑΕΙ ΣΤΙΣ ΠΛΑΤΕΣ ΤΗΣ ΟΛΗ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ» ΚΑΙ ΠΡΟΑΝΑΓΓΕΛΛΕΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΓΙΑ «ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΤΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΥΛΛΟΓΙΚΩΝ ΑΓΑΘΩΝ»

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ στον ΓΡΗΓΟΡΗ ΡΟΥΜΠΑΝΗ

Η νέα εποχή έχει ήδη ξεκινήσει και η νέα γενιά όχι μόνο μπαίνει μπροστά αλλά φαίνεται να κουβαλάει στις πλάτες της ολόκληρη την κοινωνία, λέει στη σημερινή συνέντευξή του στην «Ε» ο Αλέξης Τσίπρας.
«Δεν ξεκίνησαν όλα τα δεινά της χώρας το 2004 που το ΠΑΣΟΚ βρέθηκε στην αντιπολίτευση», λέει ο Αλέξης Τσίπρας. Και προσθέτει: «Η υπερχρέωση στις τράπεζες, οι ελαστικές σχέσεις εργασίας, η απαξίωση της δημόσιας παιδείας και υγείας είναι κληρονομιές του πρώτου κύκλου της διακυβέρνησης Σημίτη»

Μιλώντας για τα τελευταία γεγονότα που συντάραξαν την Αθήνα, κάνει διαχωρισμό μεταξύ «κοινωνικής διαμαρτυρίας, ακόμα και όταν εκφράζεται με τον πιο επιθετικό τρόπο» και «καταστροφών στα τυφλά», και ξεκαθαρίζει ότι δεν θα τα έβαζε στο ίδιο τσουβάλι.

Θεωρεί ότι τη μακροημέρευση της κυβέρνησης «δεν θα την επιθυμούσε κανένας Θεός», ωστόσο πιστεύει ότι η αιτία της σημερινής ακυβερνησίας δεν είναι η ισχνή πλειοψηφία αλλά η αδυναμία της κυβέρνησης να αντιμετωπίσει την κοινωνική κρίση. Το ίδιο πρόβλημα θα υπάρχει και αν ακολουθήσει αυτοδύναμη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ή ο περίφημος «μεγάλος συνασπισμός», διότι είναι αδύνατον να αντιμετωπιστεί η κρίση με την ίδια αποτυχημένη πολιτική που οδήγησε ώς εδώ. Εξάλλου, όπως λέει, όλα τα δεινά δεν ξεκίνησαν το 2004, όταν το ΠΑΣΟΚ βρέθηκε στην αντιπολίτευση.

Με το σκεπτικό αυτό ζητάει από την ηγεσία του να «μετακινηθεί έστω και τώρα» και να κατανοήσει ότι με τις ίδιες συνταγές δεν γίνεται να προχωρήσουμε.

Ο πρόεδρος του ΣΥΝ πιστεύει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ως πολυσυλλεκτικό ρεύμα κοινωνικής αντίστασης και ουσιαστικής αντιπολίτευσης είναι το πρώτο βήμα για τη δημιουργία ενός ρεύματος εξουσίας, και επικαλείται την παροιμία «αγάλι αγάλι γίνεται η αγουρίδα μέλι».

«Μπροστά η νέα γενιά»

- Κατηγορήθηκε για αδιαφορία, για ατομικισμό και έλλειψη ονείρων η νέα γενιά, κ. Τσίπρα, όμως να που βγήκε στους δρόμους. Βλέπετε να έχει συνέχεια αυτό το ξέσπασμα;

Για τα ίδια πράγματα κατηγορούσαν τη νέα γενιά και το 1972. Αλλά μέσα σε λίγους μήνες, άνοιγε με την εξέγερσή της τον δρόμο των κοινωνικών αγώνων. Το ίδιο πιστεύω ότι θα συμβεί και τώρα. Νομίζω ότι η νέα εποχή έχει ήδη ξεκινήσει. Η νέα γενιά όχι μόνο μπαίνει μπροστά, αλλά φαίνεται να κουβαλάει στις πλάτες της ολόκληρη την κοινωνία. Ζητάει ελπίδα, δουλειά, αξιοπρέπεια. Ζητάει ζωή και όχι επιβίωση. Το κίνημα της νεολαίας μπορεί να νικήσει. Κάποιοι, δεξιά και αριστερά, προσπαθούν να το απομονώσουν πολιτικά και κοινωνικά. Δεν θα το πετύχουν.

- Δεν χαλάνε την εικόνα αυτής της αγωνιζόμενης γενιάς οι εκδηλώσεις βίας σε αστυνομικά τμήματα και αστυνομικές μονάδες; Πού τις αποδίδετε εσείς;

Οι διαμαρτυρίες στα αστυνομικά τμήματα και παντού όπου υπήρχε αστυνομία ήταν ένα αυθόρμητο ξέσπασμα. Την αιτία τους πρέπει να την αναζητήσουμε στο πρωτοφανές γεγονός στα Εξάρχεια. Η δολοφονία του παιδιού έκανε το ποτήρι να ξεχειλίσει. Ας μην ξεχνάμε πόσο αυταρχισμό και πόση αυθαιρεσία βιώνει αυτή η γενιά σε κάθε πλευρά της ζωής της. Γι’ αυτό, την κοινωνική διαμαρτυρία και την κοινωνική ανυπακοή, ακόμα και όταν εκφράζονται με τον πιο επιθετικό τρόπο, δεν θα τα χαρακτήριζα τόσο απλουστευτικά ως βία. Ούτε θα τα έβαζα στο ίδιο τσουβάλι με καταστροφές στα τυφλά. Αντίθετα, βία είναι να ψεκάζει η αστυνομία τα παιδιά με ασφυξιογόνα επειδή της πέταξαν νεράντζια, πλαστικά μπουκάλια ή στολίδια από το χριστουγεννιάτικο δέντρο της πλατείας.

Αυτοδυναμία-αδυναμία

- Εχετε μιλήσει επανειλημμένως για την ανάγκη να φύγει αυτή η κυβέρνηση. Μάλλον την προοπτική αυτή τη βλέπει και ο κ. Μητσοτάκης. Εσείς τι λέτε, χρειάζεται όντως τη βοήθεια του Θεού για να βγάλει τη νέα χρονιά;

Αν υπάρχει Θεός, φαντάζομαι ότι δεν θα κοιτάξει να περισώσει τους υπαίτιους αυτής της κρίσης αλλά τα θύματά της. Και επειδή τα συμφέροντα αυτών των δύο πλευρών είναι αντικρουόμενα, νομίζω ότι τη μακροημέρευση αυτής της κυβέρνησης δεν θα την επιθυμούσε κανένας Θεός.

- Δίνοντας στη δημοσιότητα τους άξονες πάλης του ΣΥΡΙΖΑ, μιλάτε πάλι για την απλή αναλογική, αλλά δεν είδα να λέτε πουθενά πώς θα κυβερνηθεί η χώρα. Δεν είναι καιρός να αντιμετωπίσετε αυτή την αδυναμία;

Κάνουμε λάθος αν νομίζουμε ότι αυτό που λείπει για να κυβερνηθεί η χώρα είναι μια ισχυρή πλειοψηφία, μια αυτοδύναμη κυβέρνηση που θα εφαρμόσει την ίδια πολιτική. Η αιτία της σημερινής ακυβερνησίας δεν είναι η ισχνή πλειοψηφία, αλλά η αδυναμία της κυβέρνησης να αντιμετωπίσει την κοινωνική κρίση. Το ίδιο πρόβλημα θα υπάρχει και αν η σημερινή κυβέρνηση αντικατασταθεί με αυτοδύναμη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, αλλά ακόμα και αν αποτολμηθεί ο περίφημος «μεγάλος συνασπισμός». Γιατί είναι αδύνατον να αντιμετωπιστεί η κρίση με την ίδια αποτυχημένη πολιτική που μας οδήγησε ώς εδώ. Υπό αυτή την έννοια, η Αριστερά δεν έρχεται σήμερα απλά ως το κερασάκι ή ως το αριστερό άλλοθι σε μια προοπτική διαχειριστικής διακυβέρνησης, αλλά ως μια δύναμη εφόδου προς το μέλλον. Ως δύναμη, δηλαδή, που μπορεί να εγγυηθεί μεγάλες αλλαγές και μεταρρυθμίσεις στην προοπτική της υπέρβασης των χρεοκοπημένων μοντέλων οικονομικής ανάπτυξης και άρα ως μοναδική, εξ αυτού του λόγου, δύναμη θετικής διεξόδου από τη κρίση.

Η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ

- Σε λίγες μέρες θα παρουσιάσετε και το εναλλακτικό πολιτικό σας σχέδιο. Μπορείτε να μας περιγράψετε τη δομή του;

Υπάρχουν τρία βασικά επίπεδα. Με το πρώτο επίπεδο απαντάμε στο ερώτημα «τι θα κάνουμε με την κρίση». Πώς θα θωρακίσουμε την κοινωνία, πώς θα προστατεύσουμε τους εργαζόμενους, τους πιο αδύνατους, τη νέα γενιά. Περιγράφουμε αυτούς τους στόχους στα «15 σημεία» που έδωσε πρόσφατα στη δημοσιότητα ο ΣΥΡΙΖΑ, στις προτάσεις που κατέθεσε η κοινοβουλευτική μας ομάδα για το χρηματοπιστωτικό σύστημα, στις προτάσεις μας για τη νεολαία και για τη γενιά των 700 ευρώ. Σε δεύτερο επίπεδο καταθέτουμε τη στρατηγική διεξόδου από την κρίση. Το αναγκαίο πέρασμα από έναν ακόρεστο νεοφιλελεύθερο καπιταλισμό σε μια οικονομία των αναγκών και των συλλογικών αγαθών. Που θα υπερασπίζεται την πλήρη απασχόληση, το περιβάλλον, τα κοινωνικά δικαιώματα και θα έχει ως βασική προτεραιότητα την κοινωνική αλληλεγγύη και την εξάλειψη της φτώχειας. Σε τρίτο επίπεδο ανιχνεύουμε την προοπτική του κοινωνικού μετασχηματισμού. Γιατί ο κόσμος δεν αλλάζει χωρίς όραμα. Και το δικό μας όραμα είναι ο σοσιαλισμός με ελευθερία και δημοκρατία.

- Αυτό το διαφορετικό μοντέλο ανάπτυξης για το οποίο μιλάτε, πώς ακριβώς το εννοείτε;

Εννοούμε ένα μοντέλο που θα υιοθετεί εντελώς διαφορετικές προτεραιότητες. Τις τελευταίες δεκαετίες, το κυρίαρχο μοντέλο έλεγε ότι η συσσώρευση δύναμης και πλούτου σε μερικές πολυεθνικές επιχειρήσεις μπορεί να μας οδηγήσει σε έναν καλύτερο κόσμο. Απέτυχε παταγωδώς. Με την έννοια του ότι ούτε να ρυθμιστεί μπορεί ούτε να αντιμετωπίσει τις τεράστιες αντιφάσεις του με λίγο κεϊνσιανισμό. Χρειαζόμαστε λοιπόν νέα κριτήρια για το τι θεωρείται ανάπτυξη. Και τα κριτήρια αυτά είναι το τι παράγουμε, πώς διανέμεται ο παραγόμενος πλούτος, πόσο προστατεύονται και διευρύνονται τα δημόσια αγαθά, πόσο αξιοπρεπώς ζουν οι άνθρωποι, πόσο προστατεύεται το περιβάλλον.

«Να πάρει θέση στα 15 σημεία»

- Οταν ο εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ λέει, στη συνέντευξή του στην «Ε», ότι το κόμμα του απορρίπτει συνεργασία με τη Ν.Δ. διότι δεν μπορεί κανείς να συμπράξει με εκείνους που δημιούργησαν τη σημερινή κατάσταση, δεν φαντάζομαι να ακούγεται κακό. Δεν μπορείτε πάνω σ’ αυτή τη βάση να συζητήσετε;

Πράγματι, δεν ακούγεται κακό αν παρακολουθεί κανείς μόνο τη Νέα Δημοκρατία, αγνοεί πλήρως ότι πιο πριν το ΠΑΣΟΚ κυβέρνησε τη χώρα σχεδόν είκοσι χρόνια και θεωρεί ότι όλα τα δεινά ξεκίνησαν το 2004, όταν αυτό βρέθηκε στην αντιπολίτευση. Ο κόσμος όμως γνωρίζει ότι η υπερχρέωση στις τράπεζες, οι ελαστικές σχέσεις απασχόλησης, η απαξίωση της δημόσιας υγείας και παιδείας είναι κληρονομιές του πρώτου εκσυγχρονιστικού κύκλου της διακυβέρνησης Σημίτη. Για μας ο διάλογος με τις άλλες πολιτικές δυνάμεις είναι συνεχής και δημόσιος. Το ΠΑΣΟΚ πρέπει, και το ευχόμαστε ειλικρινά, να κατανοήσει ότι με τις ίδιες συνταγές δεν γίνεται να προχωρήσουμε. Ας μετακινηθεί έστω και τώρα. Ας τοποθετηθεί στα 15 σημεία που δώσαμε στη δημοσιότητα. Ας δώσει στη δημοσιότητα τις δικές του θέσεις για τα ζητήματα που τίθενται επιτακτικά από την ίδια τη ζωή. Δεν μπορούμε να τα κρύβουμε διαρκώς κάτω από το τραπέζι.

- Ας το δούμε αλλιώς. Σε ένα σχέδιο έκτακτης ανάγκης για την κοινωνική ανασυγκρότηση, δεν είναι λογικό να έχει θέση ως εταίρος και το ΠΑΣΟΚ; Μήπως κάποιες δυνάμεις του;

Το ζήτημα δεν είναι τόσο ποιοι θα υλοποιήσουν το σχέδιο κοινωνικής ανασυγκρότησης από θέσεις ευθύνης -εκεί μην ανησυχείτε, δεν θα είμαστε ούτε αυτάρεσκοι ούτε σεχταριστές- αλλά κυρίως ποιοι συμφωνούν στην αναγκαιότητα του σχεδίου. Θα συμφωνήσουμε άραγε σε ένα σχέδιο για δημόσια παρέμβαση στο τραπεζικό σύστημα, για υπεράσπιση της κοινωνικής ασφάλισης, για σταθερή και μόνιμη απασχόληση, για δημόσια δωρεάν παιδεία; Το θεωρούμε όλοι αναγκαίο; Εγώ πάντως δεν βλέπω να ανοίγει η συζήτηση από την πλευρά του ΠΑΣΟΚ γι’ αυτά τα θέματα. Ακούστε, τα πράγματα στην οικονομία είναι οριακά. Το μεγάλο ερώτημα, λοιπόν, είναι ποιος θα πληρώσει την κρίση. Αν θα τολμήσουμε μια γενναία αναδιανομή ή θα πάμε σε προγράμματα τύπου ΔΝΤ, με πάγωμα μισθών, χωρίς Κυριακή αργία, και με ακόμα ελαστικότερες εργασιακές σχέσεις, όπως διαβάζω ότι εισηγούνται επιφανή στελέχη του ΠΑΣΟΚ. Ε, με αυτούς πώς μπορούμε να συνεννοηθούμε; Αντιθέτως, με πολύ κόσμο και με δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ έχουμε βρεθεί και βρισκόμαστε δίπλα σε κοινούς αγώνες. Είμαι βέβαιος ότι αυτό θα συνεχιστεί. Ξέρετε, η ζωή και τα προβλήματα είναι πιο πεισματάρικα από τα κομματικά επιτελεία και τις γραμμές.

«Αγάλι αγάλι»

- Εχετε κατά νου προσωπικότητες που θα μπορούσαν να πλαισιώσουν αυτή τη νέα προσπάθεια; Μπορεί ο ΣΥΝ και ο ΣΥΡΙΖΑ να γίνει ο άξονας για τη δημιουργία ενός πολυσυλλεκτικού ρεύματος εξουσίας;

Αυτό που επιδιώκουμε είναι η ανατροπή του σημερινού πολιτικού σκηνικού. Και για να γίνει αυτό, χρειάζεται ένας νέος ισχυρός πόλος στα αριστερά του πολιτικού συστήματος. Αυτός ο πόλος θα έχει ως επίκεντρο τη ριζοσπαστική Αριστερά, αλλά θα συσπειρώνει ευρύτερες δυνάμεις: σοσιαλιστές, κομμουνιστές, οικολόγους, ανένταχτους. Και το κυριότερο, θα ενσωματώνει τις ώριμες κοινωνικές διεκδικήσεις σε ένα συγκεκριμένο και υλοποιήσιμο πρόγραμμα, σε ένα εναλλακτικό πολιτικό σχέδιο. Σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ήδη ένα πολυσυλλεκτικό ρεύμα κοινωνικής αντίστασης και ουσιαστικής αντιπολίτευσης. Ξέρετε, αυτό είναι το πρώτο βήμα. Χωρίς αυτό δεν μπορείς να γίνεις ρεύμα εξουσίας όσο κι αν το εξαγγέλλεις. Κι όπως λέει μια σοφή παροιμία: «Αγάλι αγάλι γίνεται η αγουρίδα μέλι». *

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 03/01/2009