LONG LIVE BARCA!!!!

Στις μέρες μας, στον 21^ο αιώνα, τον αιώνα της κοινωνικής απελευθέρωσης και της ελευθερίας του λόγου και της άποψης, ένας 18χρόνος μαθητής από το Μαρόκο αντιμετωπίζει φυλάκιση 1 χρόνου. Ο λόγος; Έγραψε στον τοίχο του σχολείου του το σύνθημα “Θεός-Πατρίδα-Barca” (God, Nation, Barca). Αυτό θεωρήθηκε παράφραση του εθνικού/εθνικιστικού συνθήματος “Θεός-Πατρίδα-Βασιλιάς” (God, Nation, King),και επομένως προσβολή στο Βασιλιά Mohammed VI!

Ο Yassine Belassal, μέσα από μια βεβιασμένη δίκη και χωρίς νομικό αντιπρόσωπο, καταδικάστηκε σε 1 χρόνο φυλάκιση στο ίδρυμα Boulmehraz, φυλακή του Μαρακές που στεγάζει εγκληματίες και κακούργους. Αυτή τη στιγμή περιμένει τη δεύτερη δίκη σε ένα κελί, μαζί με άλλους 50 κρατούμενους! Μαζί με κλέφτες, βιαστές και δολοφόνους, γιατί “βίασε” το εθνικό σύνθημα!!

Το FC Barcelona έχει ήδη κινητοποιηθεί όπως και διάφορες ανθρωπιστικές οργανώσεις που προσπαθούν να απελευθερώσουν τον μικρό Yassine. H Penya barcelonista d' Atenes, μέλος του ελληνικού τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας, εκφράζει την κατηγορηματική της αντίθεση στην ενέργεια αυτή και θα κάνει ό,τι είναι δυνατόν απ την πλευρά της προκειμένου να ελευθερωθεί ο νεαρός Μαροκινός. Μαζεύουν υπογραφές για την αποφυλάκισή του στη σελίδα: http://www.petition online.com/ pbda/petition. html

Ωστόσο δεν είναι μοναδικό και μεμονωμένο το γεγονός του Yassine Belassal. Υποθέσεις φυλακίσεων (ακόμα και εκτελέσεων) σε απολυταρχικά καθεστώτα, για λόγους που σε εμάς φαίνονται γελοίοι και αδιανόητοι, σημειώνονται αρκετά συχνά. Τον Ιούνιο που μας πέρασε ο Sayed Pervez Kambaksh, 23 φοιτητής δημοσιογραφίας στο Αφγανιστάν, καταδικάστηκε με τον ίδιο τρόπο, με συνοπτικές διαδικασίες και χωρίς αντιπρόσωπο, σε θάνατο γιατί κατηγόρησε, με άρθρο του σε ιρακινή ιστοσελίδα, τους μουσουλμάνους φονταμενταλιστές ότι επίτηδες παρερμηνεύουν το κοράνι εις βάρος τον γυναικών και καταδίκασε την κακοποίηση τους και την απόλυτη έλλειψη γυναικείων δικαιωμάτων!! Την υπόθεση έφερε στο φως η εφημερίδα Independent η οποία, μέσα από εκστρατείες και μάζεμα υπογραφών, κατάφερε να αναστείλει την εκτέλεση και να κινητοποιήσει μηχανισμούς που οδήγησαν στην αποφυλάκιση και ασφαλή έξοδό του από τη χώρα.

Περιστατικά σαν και αυτά δεν πρέπει να μας αφήνουν αδιάφορους και καθησυχασμένους, με τη λογική ότι συμβαίνουν σε άλλες χώρες και άλλους πολιτισμούς. Είναι περιστατικά που καταπατούν τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα, δικαιώματα που κατακτήθηκαν μέσα από αιώνες αγώνων και θυσιών. Το γεγονός ότι μπορούν τόσο εύκολα να καταπατηθούν οπουδήποτε στο κόσμο χωρίς την αντίδραση κανενός, αποτελεί κίνδυνο για τον ίδιο το θεσμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Οφείλουμε να μην μένουμε αμέτοχοι και απλοί παρατηρητές μπροστά σε τέτοια γεγονότα, γιατί μπορεί τώρα να φαίνονται μακριά αλλά άμα αφήσουμε και παγιωθούν θα χτυπήσουν και τη δικιά μας τη πόρτα. Σίγουρα δεν θα είναι επειδή θα “προσβάλουμε” τον βασιλιά, αλλά επειδή θα έχουμε διαφορετική άποψη από την κυβέρνηση. Ούτε επειδή θα υπερασπιζόμαστε τα δικαιώματα των γυναικών, αλλά επειδή θα υπερασπιζόμαστε τα δικαιώματα των μεταναστών και άλλων αδικημένων ομάδων. Πρέπει να δράσουμε πριν να είναι πολύ αργά!